کشتی ِ ناخدا

بقول یه بزرگی، سینما یه قوانین و استانداردهایی داره که البته خیلی انعطاف پذیره. بر اساس اوناست که تعیین میشه یه فیلم خوبه یا بد. پس فقط با بررسی اون موارد شامل فرم و محتوا و... میشه گفت «سینما» درست اجرا شده یا نه. اما داستان سلیقه و گیشه فرق میکنه. ممکنه یه فیلم سبُک و بی ارزش (از نظر سینمایی) خیلی فروش داشته باشه، و بالعکس. پس چیزایی که من میگم یا شما درمورد فیلمها میگید، از نظر خودتونه. یه نوع دیدگاه و سلیقه ست. و ممکنه از نظر بقیه همون باشه یا کاملا برعکس! منتقدهای این دور و زمونه هم اکثرشون (۹۹ درصد) سواد سینمایی درستی ندارن. و مثل سلبریتی‌های اینترنتی که هزارتا متخصص گردشگری و تورلیدر و عکاس و تستر غذا و... اینا طی این سالها درست شدن، اینا هم هستن. تازه جدای از نظرات سلیقه ایشون ، باید اخلاق گهشون هم درنظر گرفت. منتقدهای زیادی میشناسم که بخاطر مورد توجه قرار گرفتن توسط بازیگرها و کارگردانهای بزرگ و معروف، ازشون تعریف خوب میکنن! یا برای اینکه باهاشون کار بکنن و... هزار دلیل دیگه، از مافیای تبلیغات گرفته تا... . مثلا اگه فیلمی، عوامل مهمی‌نداشته باشه، چون سودی براشون نداره، راحت خرابش میکنن.
یه سری از اتفافاتی که سالهای اخیر میوفته در مورد موضوعات فیلمهاست. موضوعاتی که بعضیا توی واقعیت ندیدن، یا درگیرش نبودن، و وقتی توی فیلمها میبینن، میگن «این چه موضوعیه؟! چه مزخرفیه؟ ما اصلا این چیزها توی ایران نداریم؟!!» اتفاقی که درمورد ابدو یک روز ، مغزهای کوچک ، متری شیش و نیم .... و اخیرا «تومان» افتاد. که بقول خیلی‌ها، موضوع اغراق شده شرطبندی و بسیار الکی و غیر واقعی بیان شده. برای منی که الان هم هر روز وسط این آدمها هستم و در روز بهم زنگ میزنن و درمورد تیمها و بازیها و نتایج ازم میپرسن برای شرطبندی با مبالغ عجیب و غریب و کارهای معتادگونه ، این فیلم اونقدر خوب و واقعی و ملموس بود که حس کردم کارگردان واقعا وسط این داستانها زندگی میکنه. (واقعا کارگردان ، بچه گنبد ه و شمال هم معدن شرطبندی) . یا مثلا درمورد فیلمهای اراذل و اوباش و باندهای خلاف تهران، برای منی که بچه گمرک هستم و خیلی سال کارم لولیدن بین اینا بوده و درگیری‌ها و شر کردن‌های وحید مرادی و‌هانی کُرده و جواد عراقی و عزیز و رحیمی‌ها رو از نزدیک دیدم، دیدن فیلم «متری شیش و نیم» و «مغز‌های کوچک» و «شنای پروانه» ، کاملا واقعی و خوبه.
پس ، برای فیلم دیدن ، زیاد به حرف‌های من و یا اوسگولهایی که تا حالا از گیشا پایینتر نیومدن، توجه نکنید. از اهلش بپرسید تا بهتون بگن که چقدر واقعیه. نهایت کار فیلم، ایجاد سرگرمی‌هستش و گیشه با سلیقه‌های مختلف شکل میگیره. زیاد سخت نگیرین.